به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی (ع)

سيره و سيماي امام حسن مجتبي (ع)

«انا اعطيناک الکوثر فصل لربک و انحر. ان شانئک هو الابتر»

نخستين مظهر و نشانه‏ي کوثر که بر دامان پاک فاطمه‏ي اطهر (س) پا به عرصه‏ي گيتي نهاد امام حسن (ع) بود. نشانه‏اي از تجلي مقدس‏ترين پديده‏اي که از خجسته‏ ترين پيوند برين انساني، نصيب حضرت محمد صلي الله عليه و آله، علي مرتضي (ع) و فاطمه زهرا (س) گرديد.

همان لؤلؤي که از برزخ دو اقيانوس نبوت و امامت‏ به ظهور پيوست و معجزه‏ ي بزرگ «مرج البحرين يلتقيان، بينهما برزخ لا يبغيان، يخرج منهما اللؤلوء والمرجان‏» . را تجسم بخشيد و کلام خدا در کلمه ‏ي وجود چنين ظاهر شد. از نيايي الهام گير و پدري پيشوا، وارثي برخاکيان و جلوه ‏اي برافلاکيان پديد آمد با وراثتي ابراهيمي، مقصدي محمدي، منهجي علوي، زهره‏اي زهرايي که عصاي فرعون کوب موسي را در دست صلح آفرين عيسوي داشت و تنديس زنده‏ ي اخلاق قرآن بود و رايت جاودانگي اسلامي را در زندگي توام با مجاهده و شکيبايي تضمين کرد و بقاع امن و ايمان را به ابديت در بقيع شهادت بر افراشت و مکتبش از خاک گرم مدينه به همه سوي جهان جه ت‏يافت و با همه‏ ي مظلوميتش در برابر سياهي و تباهي جبهه گرفت و به حقيقت اصالت ‏بخشيد و مشعلدار گمراهان و زعيم ره يافتگان گردید .

در بیان تولد امام حسن (ع)

قابله امام حسن مجتبی (ع)  اسما دختر عمیس خثعمه همسر حمزه سیدالشهداء (ع) بود. زنان خانواده دور هم نشسته بودند و قنداقه امام حسن (ع) را مثل دسته گلی دست به دست می گردانیدند. رسول خدا (ص) از این منظره لذت می برد. در آن موقع چشم رسول خدا (ص) به ام الفضل همسر عباس بن عبدالمطلب افتاد. ام الفضل هم نگاهش را به رسول خدا (ص) دوخت و احساس کرد که آن حضرت می خواهد سخن بگوید. زنان همه خاموش شدند و چشم به دهان مبارك رسول خدا صلی الله علیه و آله دوختند تا سخنانش را بشنوند. پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

......

در بیان تاریخ ولادت واسم لقب وکنیت کریم اهل بیت و قرة العین محمد مصطفی(ص)امام حسن مجتبی (ع)

_{بر روي تصوير كليك كنيد}