باسمک اللهم و بحمدک

دلبرم يوسف زهراست خدا مي داند

 يادش آرامش دل هاست خدا مي داند

 علت غيبت او هست گناه من و تو

 خون جگر از گنه ماست خدا مي داند

 بر عطا و کرمش جن و ملک محتاجند

 از دمش زنده مسيحاست خدا مي داند

 خاک زير قدمش سرمه چشم ملک است

 خيمه اش جنت الاعلاست خدا مي داند

 همه دنبال زر و سيم و گرفتار دلند

 پسر فاطمه تنهاست خدا مي داند

 آري اعمال من و توست حجاب من و تو

 ور نه آن چهره هويداست خدا مي داند

 از همه بيشتر آن کس که بود منتظرش

 مادرش حضرت زهراست خدا مي داند

 هر کجا روضه عباس بخواني بي شک

 يوسف فاطمه آنجاست خدا مي داند

 آن مصيبت که کند گريه برايش شب و روز

 روضه زينب کبراست خدا مي داند

اللهم عجل لمولانا الظلوم الفرج

تولد شگفت انگیز امام زمان (ع)

بر روی تصویر کیلیک کنید

آن راه که سهل َست!

.

خودم را به راهِ شیری هم بزنم؛ بارانِ تــو می گیرد...

.

خیس ِ ستاره می شوم!

.

در سرزمین مهتابی ِ دلِ من ؛

.

خورشید فقط با لحن ِ تو طلوع می کند

.

 و لحظه هایم زلال می شود با قدحی از سپیده ؛

.

که تــو میهمانم می کنی ...

..

کنعان دل، بدون تو شادی پذیر نیست
یوسف! ظهور کن که پریشان شدن بس است

گریه ... فراق ... گریه ... فراق ... این چه رسمی است؟!
دیگر بس است این همه گریان شدن بس است


تا کی گناه پشت گناه ایّها العزیز؟!
تا کی اسیر لذّت عصیان شدن؟! بس است

خسته شدم از این همه بازی روزگار
مغلوب نفس خاطی و شیطان شدن بس است

سرگرم زندگی شدنم را نگاه کن
بر سفره های غیر تو مهمان شدن بس است
-----

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر

در تمنای نگاهت بی قرارم تا بیایی

من ظهور لحظه ها را می شمارم تا بیایی

خاک لایق نیست تا به رویش پا گذاری

در مسیرت جان فشانم گل بکارم تا بیایی

یا مهدی ادرکنی

صبح وصل

دور از روی تو ای جان تا به کی ؟

زآتش عشقت گدازان تا به کی ؟

گل عذارا بر امید صبح وصل

مبتلی شام هجران تا به کی ؟

تو به هر جمعی چو شمعی جلوه ‌گر

من به کنج غم ، پریشان تا به کی ؟

در خم چوگان زلفت ای صنم

همچو گوی افتان و خیزان تا به کی ؟

از حجاب زلف بنما روی خویش

ماه اندر ابر ، پنهان تا به کی ؟

کن زمی شیرینم ای ساقی مذاق

تلخ کامی های دوران تا به کی ؟

بنده شو ( محزون ) به درگاه ظهور

غافلی از شاه خوبان تا به کی ؟